Het enige wat we kunnen doen, is positief proberen te blijven.

Hallo allemaal

Na de laatste voetbalwedstrijd (vanwege de coronastop) van vorig seizoen in maart werd ik ziek. Ik had direct koorts en ik was ook verkouden. Het was nog niet echt mogelijk om te testen (alleen spoedgevallen) waardoor ik er vanuit ben gegaan dat het gewoon een griepje was. Veel mensen deden ook lacherig over het coronavirus, waaronder ik zelf ook. Dat zou mij nooit kunnen overkomen. Ik ben gezond, fit en energiek! 

Uiteindelijk ben ik verder gegaan met waar ik mee bezig was in het normale tempo dat ik gewend was (afstuderen, werken, voetballen, fitnessen etc.). Zo’n 3/4 weken later werd ik weer ziek, maar dit resulteerde in flinke spierpijn in vrijwel mijn gehele lichaam waardoor ik amper uit bed kon komen. Deze keer had ik wel getest en de uitslag was negatief. Uiteindelijk heb ik met deze klachten gelukkig mijn studie met succes af kunnen ronden.

Toch merkte ik dat ik niet helemaal de oude werd en in juni/juli werd het ineens erger. Spierpijn in de benen, nek en schouders, continu hoofdpijn (een soort klem om het achterhoofd), vermoeidheid, duizeligheid, wazig zien, ademhalingsproblemen, hartkloppingen, concentratieproblemen en gevoelig voor prikkels. Niet echt klachten die je verwacht bij een gezonde 23-jarige jongen en ik had zelf ook nog niet de link gelegd naar het coronavirus (vanwege de negatieve uitslag van mijn test en het niet kunnen testen in maart).

Na twee maanden totale onzekerheid en een aantal huisarts- en fysiobezoeken kwam er dan toch uit het bloedonderzoek dat de antistoffen van het coronavirus nog in mijn bloed aanwezig waren. Dit gaf mij mentaal een hoop rust en ik hoopte dat op die manier de klachten af zouden nemen.

Helaas zit ik nu nog steeds met dezelfde zware fysieke klachten waar de hoofdpijn is ontwikkeld naar stekende pijnen van het achterhoofd richting het voorhoofd rondom de ogen. De gevoeligheid voor prikkels is ook in hoge mate aanwezig waardoor iets al snel als ’té veel of té zwaar’ kan voelen. Dingen die ik normaal makkelijk zou kunnen doen, voelen nu al als enorm zwaar of zelfs niet mogelijk.

Helaas is het voor iedereen nieuw en weten we niet wanneer de klachten zullen afnemen. Het enige wat we kunnen doen, is positief proberen te blijven.

Neem de rust en tijd voor jezelf. Je kunt er helaas niks aan doen. Accepteer het en probeer mentaal sterk te blijven. Dit zal het herstel een stuk aangenamer maken! Sterkte en succes voor iedereen